STEPHANE GIL

Hoe lang beoefen je fotografie? Wat is je achtergrond ?
Ik zou liever zeggen dat ik de kunst van het vervalsen beoefen. Ik heb zo'n tien jaar rondgezworven om te bereiken wat ik wilde, voordat ik daadwerkelijk foto's maakte die precies overeenkwamen met wat ik in gedachten had. Ik ben geboren in 1967 in de regio Parijs en ben een van de gelukkigen die de verovering van de maan, de StarWars-saga en de explosie van digitaal en IT heeft meegemaakt. Al bijna 30 jaar muzikant, componist en geluidstechnicus, ik ben autodidact. De door de computer gegenereerde afbeelding was een extra en logische string om toe te voegen aan mijn digitale boog. Om ideeën te kanaliseren en bepaalde technieken onder de knie te krijgen, heb ik op 50-jarige leeftijd een graad in grafische vormgeving en lay-out behaald.

Welke fotografische processen heb je gebruikt en naar welke effecten was je op zoek?
Ik heb een hele reeks 3D-software gebruikt, elk gewijd aan bepaalde taken, wat een rigoureus proces met zich meebrengt, behoorlijk lang, maar waarmee een model volledig kan worden gedeconstrueerd om het te wijzigen, te verbeteren, details toe te voegen, enz. Met het renderen zelf kunt u extra lagen toevoegen om de uiteindelijke compositie te vergemakkelijken (bijvoorbeeld clipping alpha). Het primaire effect dat wordt nagestreefd is uiteraard fotorealisme, maar dan met een grafisch tintje.

Wat zijn uw belangrijkste bronnen van invloed?
Spielberg, Cameron, Lucas, Zemeckis, Eastwood, Nolan, Kubrick voor cinema. Duran Duran, Depeche Mode, AC/DC, Abba, Purcell (niet-uitputtende lijst) voor muziek. Johannes Vermeer voor schilderen.