BLIK VAN DE ARCHITECT
By Laurent Dequick
Laurent Dequick, fotograaf en architect van opleiding, ontcijfert voor ons het lichtspel, de fascinerende perspectieven, de verborgen structurele kenmerken en de ongewone details in dienst van de esthetiek van een gebouw.
ELK MONUMENT HEEFT ZIJN EIGEN ONGEWONE ANEKDOTE
A UNIQUE VISION OF ILLUSTRIOUS MONUMENTS, FROM A FAN OF ARCHITECTURE.
We delen de blik van Laurent Dequick ook om ons gemeenschappelijk erfgoed door een nieuwe, moderne bril te leren zien. Historische bronnen, reverse engineering, tekentablets en Photoshop: in dit opmerkelijk project verenigen ze respect voor erfgoed met moderniteit. Fotografie is klaar voor een nieuwe dimensie.
Académie, Parijs
Notre dame, Parijs
Sinds haar oprichting in 1635 ziet de Académie française toe op de woordenschat en de grammatica van het Frans. Het woordenboek van deze instelling, de Dictionnaire de l'Académie française – gemaakt onder toezicht van de 40 onsterfelijken (voor het leven gekozen leden) – geldt al eeuwenlang als een autoriteit.
Deze kathedraal is ontworpen volgens de gulden snede: de hoogte van de gevel gedeeld door de breedte ervan geeft de ideale maatverhoudingen. Ook in de timpanen boven het linker- en rechterportaal vinden we de gouden hoek terug, net als in het roosvenster en de twee torens op de tweede verdieping.
Triomfboog, Parijs
Théâtre des célestins
Napoleon I wilde dit monument ter ere van zijn overwinning in Austerlitz oorspronkelijk op Place de la Bastille plaatsen als toegangspoort tot de boulevard tussen La Bastille en het Louvre.
De uiteindelijke locatie Place de l’Etoile ontsluit vandaag de dag twaalf rechtlijnige lanen.
Het Théâtre des Célestins was oorspronkelijk een klooster, dat in 1792 werd verbouwd tot theater. Sinds de oprichting in de 15e eeuw werd het gebouw herhaaldelijk getroffen door tegenspoed, waaronder vijf branden.
Triomfboog van het Jubelpark, Brussel
Grand théâtre
Deze triomfboog werd onder leiding van de Franse architect Charles Girault in amper acht maanden tijd voltooid door 450 arbeiders die elkaar dag en nacht afwisselden.
Dit theater in Bordeaux werd gebouwd door Victor Louis op de resten van een Gallo-Romeinse tempel. Als vrijmetselaar integreerde hij tal van symbolen van de loge in het gebouw. Tegenwoordig geldt het Grand Théâtre – met zijn verhoudingen volgens de regels van de gulden snede – als een van de mooiste theaters van Frankrijk en is het de trots van de bewoners van Bordeaux.
Dom van Milaan
Capitool, Toulouse
De toenmalige heerser van Milaan, hertog Visconti, begon in 1386 met het ambitieuze project voor een kathedraal in Milaan. Dit meesterwerk van de gotische architectuur is bijna volledig opgetrokken uit marmer van Candoglia.
De bouw van het huidige Capitool begon in de 17e eeuw en duurde bijna 200 jaar. In de 11.000 vierkante meter zijn tegenwoordig het stadhuis en het theater gehuisvest. In de donjon aan de achterzijde van het gebouw zit het VVV-kantoor.
Eiffeltoren, Parijs
Panthéon
Elke winter krimpt de Eiffel Tower 4 tot 8 cm. Pas tegen de zomer haalt hij weer zijn oorspronkelijke lengte.
Tijdens hittegolven beïnvloedt de uitzetting van het metaal de kromming van de toren.
In 1976 werd een record van 18 cm opgetekend!
De koepel van het Panthéon is te zien vanuit verschillende wijken in Parijs en bestaat eigenlijk uit drie koepels.
De eerste, lage koepel heeft een cassetteplafond en een oculus, de cirkelvormige opening in het midden waar het licht doorheen valt.
Via deze oculus is een tweede koepel zichtbaar, versierd met een fresco. Deze middelste koepel ondersteunt de lantaarn bovenaan de koepel, die meer dan vijf ton weegt.
De buitenste koepel tenslotte heeft een loden bekleding.
Interview
Waar hebt u inspiratie opgedaan voor deze nieuwe serie ‘Epure’?
Het hoofdidee was bekende gebouwen, die al zo vaak gefotografeerd zijn, met een frisse kijk opnieuw te interpreteren.
Ik kreeg het idee voor ‘Epure’ tijdens het beluisteren van “Recomposed by Max Richter: Vivaldi - The Four Seasons”, een herinterpretatie van de Vier jaargetijden. De ijle esthetiek van Max Richter geeft een bijna moderne toets aan dit werk uit de 18e eeuw. Ik wilde dezelfde logica toepassen op architectuurfotografie.
Hebt ú de bouwtekeningen bedacht of zijn het de originele plannen?
Beide: voor deze serie heb ik heel lang gezocht naar de originele tekeningen van de architecten en ontwerpers.
Ik heb er een paar gevonden. Soms had ik zelfs geluk en stootte ik op complete dossiers van kunsthistorici waarin een gebouw tot in detail werd ontleed. Maar de meeste gebouwen heb ik via reverse engineering gereconstrueerd om het ontwerp van de gevels te kunnen achterhalen (vierkant, cirkel, gulden snede ...).
Met welke techniek hebt u de tekeningen in de foto geïntegreerd?
Er waren twee technieken die ik kon gebruiken:
ofwel op de traditionele manier door rechtstreeks op de afdrukken te tekenen, een beetje zoals Christo zijn voorbereidende tekeningen maakte; ofwel op de moderne manier door via een teken-app alle tekeningen met een pen op een tablet te maken.
Dit laatste was ook heel handig om een onderscheid te kunnen maken tussen mijn potloodlijnen en de onderdelen van de constructie.
Welke boodschap wilt u met ‘Epure’ brengen?
Ik denk dat architectuur altijd gemakkelijk te fotograferen is – een gebouw beweegt namelijk nooit, je moet alleen het juiste moment en het juiste licht kiezen. Met mijn serie ‘Epure’ wil ik de kijker leren om beter naar architectuur te kijken.
Ik heb een aantal ‘sleutels’ aangebracht die hij kan gebruiken, zodat hij het gebouw beter begrijpt of er tenminste in geïnteresseerd raakt.