Spelen met licht en schaduw


Ontdek de zwart-witfoto's van Andrea Pavan en Sophie Belloni-Vitou. Deze kunstenaars spelen met texturen, rondingen en belichting om de esthetiek van architectuur en geometrie helemaal tot haar recht te doen komen.

Spelen met licht en schaduw

SOPHIE BELLONI-VITOU


Sophie Belloni-Vitou laat licht, materiaal en volume prima samengaan. Deze virtuoze, elegante driehoek zorgt voor echte emoties, als allegorische variaties op een intrigerende werkelijkheid. Het doel? Dankzij een vrijwel perfecte compositie een gekozen sfeer tonen, waarin geen plaats is voor toeval of futiliteit, maar alleen de details die bijdragen aan het onderwerp overblijven. Het motto van deze kunstenares? Fotografie maakt het mogelijk om te ontsnappen aan de regels en terug te keren naar de basis.


“Fotografie is de eerste kunstvorm waarmee je kunt schilderen met licht. Het is een creatief proces dat geen grenzen kent.”

Abstractie in zwart-wit

ANDREA PAVAN


De Italiaanse kunstenaar Andrea Pavan genoot een opleiding tot architect en heeft nog altijd een bijzondere belangstelling voor ruimtelijke ordening en geometrie. Hij werd geboren in 1968 en haalde in 1996 zijn architectuurdiploma in Florence. Zodra zijn carrière op gang was gekomen, besteedde hij al zijn vrije tijd aan fotografie. In de loop der jaren nam zijn interesse voor de achtste kunst alleen maar toe en evolueerde hij naar een conceptuele stijl.

De opkomst van Instagram leidde tot een ommekeer: sinds 2014 gebruikt hij dit sociale netwerk om zijn werk en zijn bijzonder geometrische en esthetische artistieke visie op de wereld te delen. Zijn creaties staan buiten tijd en ruimte. Het zijn surrealistische zwart-witcomposities waarin licht de hoofdrol krijgt om geometrische vormen te schetsen.

Nauwkeurige, precieze fotografie

JONATHAN WALLAND


Jonathan Walland legt zich als fotograaf toe op architectuur en interieurs. Hij begon al op 13-jarige leeftijd te fotograferen en het succes bleef niet uit. Tegenwoordig is hij aan de slag bij verschillende architecten- en ontwerpbureaus, maar hij werkt nog altijd aan persoonlijke fotoprojecten, zoals deze serie van gebouwen tegen een zwarte achtergrond.
Door te spelen met de belichting wil Jonathan Walland niet alleen de structuur van een gebouw intact houden, hij probeert ook onze manier van kijken te veranderen.


“Ik gebruik minimalisme als methode om helderheid te bereiken. In mijn proces haal ik alles weg wat de kijker kan afleiden, zodat hij zich kan concentreren op het puur fotografische – vorm, licht en textuur – en de manier waarop deze elementen samengaan.”